Tuesday 18 September 2018

നഷ്ടമായപ്പോയ പൊട്ടിച്ചിരികളുടെ ഓർമയ്ക്ക്

എപ്പോഴും കൂടെ ഉണ്ടാകുമെന്നു പ്രതീക്ഷിച്ച ചിരി എത്ര പെട്ടെന്നാണ് എന്റെ മുഖത്തു നിന്നു എന്നന്നേക്കുമായി മറഞ്ഞു പോയത്.... സന്തോഷിക്കാൻ അറിയുമായിരുന്നോരെന്നെ തന്നെ എത്ര പെട്ടന്നാണ് എനിക്ക് കൈമോശം വന്നത്.... കാരണമില്ലാതെ തേടിയെത്തിയിരുന്ന സന്തോഷങ്ങളും പൊട്ടിച്ചിരികളും എന്നന്നേക്കുമായി അന്യമായ പോലെ... എങ്ങനെയാണ്....എവിടെയാണ് പഴയൊരെന്നെ എനിക്കിനി കണ്ടെടുക്കാൻ പറ്റുക.... നിറയുന്ന കണ്ണുകൾക്ക്‌ പിന്നിൽ നന്നായി അഭിനയിക്കാൻ പഠിച്ചൊരു മുഖം.....ഇനിയൊരിക്കലും മറ്റുള്ളവരുടെ സങ്കടങ്ങൾക്കു ഉത്തരമാകാൻ എനിക്ക് പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല..... മടുത്തിരിക്കുന്നു..... ആർക്കാണ് എന്നെ കേൾക്കാൻ സമായമുണ്ടാവുക..... സ്വന്തം തിരക്കുകൾ പറഞ്ഞു ഓടി മാറാതെ....ഒന്നും പറയാതെ... കൈകളിൽ കൈ കോർത്തു എന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് കൂട്ടിരിക്കാൻ ആരുണ്ടാവും ഇനി....

1 comment:

  1. എഴുത്ത് നന്നായിട്ടുണ്ട്.

    ReplyDelete